Sál.

Sem í ljósi birtist

skuggi

líður í grárri mósku

hljóður

löngu liðna tíma ber

vitur

lýsir ef þú leitar

maður

í huga þér.

 

Sem í myrkri kviknar

ljós

leikur í litum sínum

hljóma

himins tóna ber

ákallið

ómar ef þú hlustar

maður

í brjósti þér.

 

Sem í eldi birtist

logi

roðar lífsins lit

hvítan

kærleik hjartans ber

tæran

andann þú finnur

maður

í hjarta þér.

 

SS ©1990-92

Móðir Jörð.

Við erum efnið,

fæðumst og deyjum,

hér sem við fyrst urðum

og seinna hverfum til.

 

Við erum andinn,

gæðum líf og eyðum,

hugsum, en þekkjum ekki,

hvaðan verður til.

 

Hvað ræðum gerðum sona,

sem spilla kostum þínum,

rífa hár þitt og hold

í von um auð,-ó móðir?

 

Misþyrma fóstru sinni,

í græðgi og heimsku,

eru forlögin þeirra

að verða síðastir sona?

– Ó móðir jörð.

 

SS ©1990