XI. Birting andlegrar orku ~
Andleg orka er efnisform sem er þekkt sem vijnana í virkri tengingu við hugar- og lífsefni. Í tilvitnunni að framan úr Ishnopnishat, er sagt að að deva – stórheims og smáheimsbirtingar prana – ná ekki atma, þar sem það hreyfist hraðar en jafnvel hugurinn. Tilvist (tatwas) prana hreyfist með ákveðinni hröðun. Hugurinn hefur meiri hraða, og andleg orka enn meiri. Fyrir hinu hærra, sýnast lægri sviðin ávallt vera hreyfingarlaus, og er ávallt móttækileg fyrir áhrifum. Sköpun er birting hinna ýmsu miðstöðva stórheimssviða. Hvert þessara sviða — prana, manas, og vijnana – alheims tilvistageislar fæða af sér ótölulegan fjölda einstaklinga á sínum sviðum. Hvert truti á prana sviði er lífskjarni (prana maya kosha). Geislarnir sem gefa truti tilvist koma frá öllum öðrum truti, sem staðsettir eru rýminu sem gefið er hverju hinna fimm tatwas og ótölulegum fjölda samsetningu þeirra, og sem birta því alla mögulegar tilvistarbirtingar lífsins.
Á hugarsviðinu, manas, birtir hvert truti sérstakan huga. Hverjum einstökum huga er gefinn hugar-tilvistargeislar frá öðrum fjórðungi. Þessir geislar koma frá öllum öðrum truti sem eru undir áhrifum hvers hinna fimm tatwas og ótölulega fjölda samsetninga þeirra og birta því alla mögulega tilvistarfasa huglægs lífs.
Á andlega sviðinu, birtir hvert truti sérstaka sál í tilvist með andlegu tatwas sem kemur frá hverjum púnti til hvers annars. Þessir geislar koma frá hverjum truti undir áhrifum hvers hinna fimm tatwas og ótölulegum fjölda samsetningu þeirra, og standa þannig fyrir öllum mögulegu birtingum andlegs lífs.
Seinni hópur truti á mismunandi tilvistarsviðum eru svokallaðir guðir og gyðjur. Fyrri hópurinn eru kjarnar sem birta sig í jarðnesku lífi.
Hvet truti er þannig lítill brunnur allra mögulegra tilvistarfasa lífs sem kunna að birta sig á lægri tilvistarsviðum. Með því að senda geisla niður eins og sólin, birta þessi truti sig í truti lægri sviða. Í samræmi við ríkjandi tatwic litafasa í þessum þremur þáttum truti, velur andlega vijana huga sinn, hugurinn velur sér kjarna, og að síðustu skapar lífskjarninn form á jörðunni.
Fyrsta virkni sérhvers vijana-truti er að styðja líf hugar-truti , eins og stórheims vijana styður líf stórheimshugar. Hugar-truti styður líf prana-þátt sérhvers truti.
Í þessari stöðu eru sálirnar aðeins meðvitaðar um viðfangsefni sem snúa að huganum og prana. Þær vita að þær styðja lægra truti, þær þekkja sjálfa sig, þær vita um allar aðrar andlegar truti, og þær vita allan stórheim Iswara, tilvistargeislarnir endurkasta öllu inn í einstaklingsvitund þeirra. Þær eru alvitrar; þær eru fullkomlega hamingjusamar, því þær eru í fullkomnu jafnvægi.
Þegar prana maya kosha kemur í jarðneskan bústað, er sálin bundin í fyrsta sinn. Það þýðir skerðingu, eða öllu heldur ný skert vitund er sköpuð. Um langan tíma tekur sálin ekki eftir þessari endanlegu skynjun, en sem hughrifin ná meiri og meiri styrk eru þau blekkt í að trúa þessum endanlegum hughrifum. Vitundin er færð frá afstæðu viðfangsefni til hlutlægrar óvirki. Nýr birtingarheimur er skapaður. Þetta er fall þeirra. Hvernig skynjanir og tilfinningar verða til og hvernig þær hafa áhrif á sálina, hefur þegar verið fjallað um. Hvernig sálin vaknar úr þessari gleymsku og hvað hún gerir til að frelsa sig verður fjallað hér að neðan.
Á þessu stigi lifir sálin tvöföldu lífi, virku og óvirku. Í hinu virka stjórnar hún og styður hið mikilvæga líf lægri truti. Í hinu óvirka gleymir hún sjálfri sér og blekkir sjálfa sig með með því að samsvara sig þeim breytingum sem hin lægri truti setja á sig með ytri tilvistum (tatwas). Vitundin er í fasa efnisins.
Öll barátta sálarinnar til endurvakningar fellst í tilraunum til að hætta óvirkninni og ná á ný óspilltrum hreinleika sínum. Þessi barátta er yoga, og það afl sem yoga vekur í huganum og prana eru ekkert annað en tatwic birting á andlegri orku, sem stefnt er til að eyða öflum ytri heimsins á sálina. Þessi stöðuga fasabreyting í nýjum tilvistarkjarna er uppganga lífsstraums frá raunvitund til upprunalegs afstæðu ástands.
Það er engum erfiðleikum háð að skilja hvernig þessar birtingar eru. Þær eru til staðar í andlega brunninum, og birtast einfaldlega þegar lægri trutis ná fínni tilvistar (tatwic) tilhneigingu. Þannig sýnir litrófið sig þegar ákveðnir hlutir ná fágun.
Venjulega birtir andleg orka sig ekki, hvorki í prana né huganum, í neinum óvenjulegum fasa. Mannkynið þróast sem heild, og hvaða birtingarmynd sem þessi orka tekur á sig, nær hún allra kynþátta í heild. Efnislegir hugir eru því seinir til að þekkja hana.
En allir einstaklingar kynstofns hafa ekki sama styrk í tilvistarfasa sínum. Aðrir sína meiri samúð með andlegri orku í einum eða fleirri þáttum í tilvistarfösum sínum. Slíkir eru kallaðir miðlar. Í þeim eru sérstakir þættir í meiri tengslum við andlega orku en aðrir hlutar hugans, og ná óvenjulegri birtingu. Þessi mismunandi tengsl hjá einstaklingum eru vegna mismunandi stöðu og aðgerðarleysis einstaklinga, eða með virkni yoga.
Með þessum hætti gæti andleg orka birt sig í öllum ótölulegum möguleikum tilvistarsamtenginga. Fræðilega gætu þessar birtingar náð yfir alla tilvistarbirtingar í sýnilegum stórheimi (og einnig í hinum ósýnilega, sem við hinsvegar þekkjum ekki). Þessar birtingar gætu gengið gegn öllum okkar skilningi á tíma og rúmi, orsök og afleiðingum, orku og efni. Vitsmunalega gæti þessi orka sýnt virkni vril af „komandi kynstofni“. Næstu kaflar munu rekja nokkrar slíkrar birtingar á hugarsviðinu.
